Estetik
Giriş yolunun belirlenmesinde, kroşelerin konumu ve suni dişlerin dizimi estetik açıdan da değerlendirilir.
Optimum estetiğin sağlanması için, genellikle metal kroşe kolunun protez için gerekli stabilite ve desteği tehlikeye düşürmeden, en az şekilde görünmesi ve anterior dişlerin mümkün olan en doğal konumda dizilmesi gerekir. Metalin anterior bölgede az görünmesini sağlamak için modelin eğimi değiştirilerek ekvator hatlarının, periodontal sağlığı tehlikeye düşürmeden, gingival marjine yaklaştırılması önerilir. Gülme hattı düşük olan bireylerde dişetinden yaklaşan bar kroşe kolları daha avantajlı bir durum ortaya koyarken, bazı durumlarda servikal bölgeye yerleştirilen çevresel kroşeler kullanılabilir. Daha arka bölgede konumlanan destek dişler protezin tutuculuk ihtiyacını karşılamak için yeterli olduğunda, anterior bölgede kroşe kullanımı düşünülmez. Estetik başarıyı arttırmak amacıyla, döküm kroşe yerine bükme kroşeler kullanılabilir. Kroşelerin estetik olarak yerleştirilebilmeleri için giriş yolu belirlenirken, mekanik faktörler göz ardı edilmemelidir. Ancak protez için geçerli iki giriş yolu mevcut olduğunda, estetik başarısı fazla olan tercih edilir.
Kaybedilen anterior dişler hemen restore edilmediğinde, geriye kalan dişlerin meziale
doğru devrilmesi neticesinde, mevcut boşluk daralır. Restorasyon için gerçek boyutundan daha dar olan suni dişlerin kullanımı estetik sonucu olumsuz yönde etkileyecektir. Dişsiz boşluğa komşu olan diş yüzeyleri çan şeklinde ve genellikle devrilmiş veya rotasyona uğramış olduğundan, bu boşlukların aksiyal duvarları genellikle paralellikten yoksundur (Şekil 7-9).
Bu durum restorasyonun estetik başarısını tehlikeye düşürmekle kalmayıp, aynı zamanda gıda birikimine sebep olup, hastayı rahatsız eder. Bu yüzeylerin düzeltilmesi için gereken preparasyon miktarı model analizörüyle belirlenir. Andırkat alanlarının azaltılması için diğer bir seçenek modele posterior yönde hafif bir eğim verilmesidir; ki bu işlem destek dişlerde yapılması gereken preparasyon miktarını azaltır.