Teşhis Modeli Üzerinde Yapılan Analiz
Teşhis modeli üzerinde, öncelikle protezin giriş yolu belirlenir. “Giriş yolu” restorasyonun destek dişler üzerine yerleştirilmesi ve uzaklaştırılmasındaki yön olarak ifade edilir. Destek dişler ile protezin rijit parçalarının ilk temas noktası ile son yerleşme pozisyonu; yani tırnakların tam olarak yerine oturduğu ve protez kaidesinin bütünüyle dokular ile temas ettiği pozisyona kadar olan yöndür. Bölümlü protezlerin planlamalarının çoğunda birden fazla giriş yolu ortaya çıkar. Protezin sahip olduğu giriş yolu sayısını etkileyen en önemli faktör, dişsiz bölgenin diş destekli veya serbest sonlu olmasıdır. Dişsiz boşluk diş destekli olduğunda, protez tek bir giriş yoluna sahip olacaktır. Tek taraflı dişsiz sonlanan vakalarda ana bağlayıcı rijit olduğundan, giriş yolunu diş destekli taraf yönlendirir. Çift taraflı serbest sonlu bölümlü protezlerde ise biri okluzyon düzlemine dik, diğeri ise kroşelerin destek dişler üzerindeki rotasyonu ile ark şeklinde ortaya çıkan iki veya daha fazla giriş yolu bulunur (Video 7-2).
Video 7-2. Protez bir veya daha fazla giriş yoluna sahip olabilir. Dişsiz boşluk diş desteklidir ve protez tek bir giriş yoluna sahiptir. Serbest sonlu protez, okluzal düzleme dik ve ark şeklinde başka bir giriş yoluna sahip olabilir.
Anterior bölgede dişsiz boşluğa sahip olan bölümlü protezler, boşluğa komşu dişlerin rehber düzlemlerine paralel olan tek bir giriş yoluna sahiptir.
Giriş Yolunu Etkileyen Faktörler
Kısmi dişsiz vakalarda protezin giriş yolunu etkileyen dört faktör mevcuttur (Şekil 7-3):
- Rehber düzlemler
- Tutucu bölgeler (andırkat alanları)
- Engellemeler
- Estetik