ÖİYS’ler, içerik geliştirme ve sağlam içerik havuz özellikleri ile aynı işlevselliklerin çoğunu sağlayan ÖYS’ler ile yakından ilişkilidir. ÖYS’ler, mimarilerinin bir parçası olarak mutlaka bir içerik deposu içeriyor olsa da ÖİYS’ler içerik havuzu bileşenlerine daha esnek erişim ve bunun için daha fazla yönetim seçeneği sunar.

ÖİYS’nin odak noktası öğretim içeriğinin oluşturulması, yeniden kullanımı, yönetimi ve dağıtımıdır. Bu, öğrenenlerin yönetiminin lojistiği, öğrenme faaliyetlerini yönetme ve ÖYS tarafından sağlanan yeterlilik haritalaması ile çelişmektedir (Oakes, 2002). Diğer bir deyişle, bir ÖİYS öğrenme nesnelerinin yönetimine odaklanırken, bir ÖYS öğrenme sürecini bir bütün olarak yönetmektedir (Watson ve Watson, 2007). Bu odak, gerçek uygulamada muazzam örtüşmeyi gerektirir; Hall (2007) ÖİYS’ nin ÖİYS araştırma raporlarında % 74’ünün sağlam ÖYS işlevselliğini içerdiğini belirtmektedir. Ve her iki sistem de öğretimsel içeriği (genellikle öğrenme nesnesi seviyesinde) yönetir ve sunar; ÖYS ile sistem fonksiyonları açısından ikincisini daha kapsamlı hale getirir.

ÖİYS’ler ÖYS’ler örneğinde olduğu gibi, 2.3. ÖYS’ler tarafından yönetilen genel öğrenme hedeflerinin türleri bölümünde açıklanan, öğrenen liderliğinde ve gömülü (özellikle performans destekli) öğrenme stratejilerinin sunulması için optimize edilmiştir. ÖİYS’ler ÖYS’ler gibi kolaylaştırılmış ve öğretmen liderliğindeki eğitim ve öğretimi yönlendirir ancak bu genellikle onların ana odak noktası değildir. ÖİYS’ler de ÖYS gibi öncelikli olarak iş ve devlet kurumlarının eğitiminde kullanılmaktadır.

En basit haliyle, yukarıda belirtildiği gibi, ÖİYS bir geliştirme aracı ve gelişmiş içerik deposu işlevleri ile entegre bir ÖYS’dir. ÖİYS içerik havuzları genellikle sadece e-Öğrenme (ya da eğitim ile ilgili) değil, birçok farklı içerik nesnesini yönetmek için tasarlanmıştır ve genellikle ÖYS’de bulunmayan aşağıdaki özellikleri içerir:

• Dosyaların ve / veya içerik nesnelerinin sürümü
• E-Öğrenmenin yazımı (kullanıcının sistemindeki yazılımlar aracılığıyla değil, ÖİYS sunucusundaki web tabanlı araçlar aracılığıyla)
• ÖN’lerin öğrenme deneyimi dizilerine dinamik bir şekilde kurulması (genellikle çalışma zamanında)
• Farklı ve karmaşık içerik nesne türlerini yönetme becerisi. Bu, çok çeşitli içerik nesnesi türleri için gezinme denetimleri, görünüm, izleme ve bir içerik tablosu sağlamayı içerir
• ÖİYS havuzundaki içerik dosyalarına doğrudan web arayüzü
• İçeriği işlemek için kullanıcı rolleri ve ayrıcalıklar
• Kataloglama (üst veri etiketleme yoluyla) ve içerik nesnelerinin ve / veya dosyalarının keşfedilmesini sağlamak için arama

ÖİYS teriminin bazen, ÖYS’nin gerçek bir ÖİYS için (yani, çalışma zamanında öğrenme nesnelerinin dinamik olarak bir araya getirilmesi) burada tarif edilen işlevsellik ruhunu karşılamadan, yazma yeteneği üzerinde çakılı bir ÖYS’ye başvurmak için kullanıldığını unutmayın.

Zaten bir e-Öğrenme geliştirme yeteneğini oluşturduysanız ve kurumunuz personeli zaten tercih edilen bağımsız yazma araçlarını kullanıyorsa dikkatli olun. Yazarlık araçlarının ÖİYS ortalarına geçişinde önemli direnç (ve lisanslama sorunları) olabilir. Ancak çoğu durumda tercih ettikleri araçları kullanmaya devam edebilir ve bu araçlarla üretilen dosyalar ÖİYS’ye ithal edilebilir.

2013 yılında yapılan ankete göre (Roche ve Upton , 2013) kurumsal sektörün % 63’ü ÖİYS /ÖİYS kullanmıştır ancak Vicond ve Clarey (2016) raporunda ÖİYS’nin mülkiyeti % 29’a düşmüştür. İçerik üretiminin aynı zamanda her yerde bulunması ve kitle kaynaklı olması (kullanıcı tarafından yazılmış) nedeniyle bir düşüş olduğuna dair görüş yer almaktadır. Örneğin eğitici videoların akıllı telefonlarda oluşturulması ve paylaşım kolaylığı kullandığınız ders yönetim sistemlerinizdeki video tabanlı öğrenme nesnelerinin yazımı ve yönetim avantajlarından daha fazla olabilir.

ÖİYS’lerin ÖYS’lere göre en temel avantajı, ÖİYS’lerin çeşitli küçük kaynak içerikli nesnelerden derslerin (genellikle dinamik olarak) birleştirilmesine olanak tanımasıdır. Bu nedenle ortamınız çeşitli kaynak nesnelerden çeşitli materyallerin çıktısını gerektiriyorsa (örneğin, eğitmen tarafından yönlendirilen eğitim kılavuzlarından bir e-Öğrenme dersi üretilmesi veya tersi) bu sistemin iyi işlediğini gösterir.

ÖİYS’lerin ÖYS’ler üzerinde aşağıdaki avantajları vardır:

• Öğrenme modülleri, öğrenenin kurumu, rolü, dil tercihi, öğrenme ihtiyaçları, bölgesel farklılıklar vb. öğrenenlerin bireysel özelliklerine göre sistem tarafından atanması için otomatik olarak gruplandırılması yapılabilir. Birçok ÖYS bunu yapabilir ancak ÖİYS’ler bu sürecin çok daha ayrıntılı ve dinamik bir ölçekte gerçekleşmesini sağlar diğer bir deyişle öğrenme modüllerinin sistem içindeki daha küçük önceden tanımlanmış öğrenme nesnelerinin anında harmanlanması ve eşleştirilmesi sonucu öğrenene ulaştırılmasıdır. ÖYS’lerde, bu otomatik seçim ve teslimat süreci genellikle sadece tüm derslerin düzeyinde gerçekleşir.
• Öğrenenler ilgili materyalleri aramak için çok zaman harcamak zorunda değildirler çünkü bu materyaller öğrenenin profili dikkate alınarak öğrenene gönderilir. Öğrenme yönetim sistemleri bunu sıklıkla yapabilir ancak öğrenme içerik yönetim sistemlerinde özel malzemenin uygun hale getirilmesi çok daha küçük tanecikli bir ölçekte gerçekleşir.
• ÖİYS’ler, ana nesnelerden dinamik olarak farklı türdeki öğrenme ürünlerini (örneğin, referanslar, ILT kursları ve e-Öğrenme kursları) birleştirebilir. Bu, düzenlemelerin bir ana nesnede yapılabileceği ve tüm çıktı ürünlerinde hemen değişebileceği anlamına gelir. Bu “tek kaynak, çoklu çıktılar” paradigması, özellikle öğrenme bilgilerinin uçucu olduğu yerlerde, içerik bakımından çok daha fazla verimlilik sağlayabilir.
• Yazım aracı ve ÖYS bileşeni bir sistem içinde bütünleştirildiğinde, denklemin dağıtım tarafına, ÖYS bileşenine içerik yayınlaması daha kolaydır.
• Yerleşik ÖİYS yazma aracı özelliği her zaman web tabanlı olduğundan, web tabanlı (masaüstü yazılım tabanlı) içerik oluşturma araçlarının tüm avantajlarını gerçekleştirir. Muhtemelen burada en büyük avantajı tek bir ders yazar (örneğin KOBİ’ler, müşteriler, proje yöneticileri ve çoklu ders yazar) daha kolaydır dışındaki kullanıcılar tarafından düzenleme amaçlı içeriğe erişimin olduğunu. Bu, yazma hızının ve içerik güncellenmesinde önemli bir artışa neden olabilir.
• Öğrenme modüllerinin, küçük öğrenme nesnelerinin kombinasyonları olması, eğitmenlerin derslerin yetkisiz kişisel “lezzetlerini” yaratmasını zorlaştırır. Çünkü, bu programların tüm bileşenlerine yazma izinlerine sahip olma şansı daha azdır.
• ÖİYS’ler, genellikle birden çok standart veya standart sürüme uygun olarak birden çok biçimde dışa aktararak mevcut içeriği içe aktarmanızı ve düzenlemenizi sağlayan bütünleşik bir içerik oluşturma aracı içerir.
• Sadece dersler değil bireysel varlıklar ve öğrenme nesneleri de (ekranlar dahil) yönetilebilir. Sistem tarafından navigasyon ekranlarında kullanılan objelere kadar uzanabilir, çoklu ÖİYS sistem ekranlarında markalama amacıyla kullanılan organizasyon logosunun içerik ekranlarında tekrar kullanılabileceği senaryolar kullanılabilir (ve tek bir yerde güncellenebilir).
• Bireysel varlıklar sürüm kontrolü ve içerik havuzu işlevleri ile yönetilen konfigürasyon olabilir.
• ÖİYS’ler, nesne tabanlı mimariden dolayı performans destek modülleri sunmak için daha iyi optimize edilmiştir, yani öğrenme nesneleri, tam zamanında bilgi arayan kullanıcıların ihtiyaçlarına daha uygun bir biçimde dinamik olarak yeniden birleştirilebilir. Performans destek objeleri, sistem tarafından kullanıcı ortamı tercihi, kullanıcı cihazı (örneğin mobile karşı masaüstü bilgisayar) veya çözülmesi gereken belirli bir soruna göre otomatik olarak seçilebilir.
• Yeterlilikler ve hedefler, herhangi bir kurs kurumu seviyesine ve öğrenenlerin ilerlemesine göre açık bir şekilde eşleştirilebilir; bazı durumlarda, eğitim ihtiyaçları doğrultusunda dinamik olarak öğrenenler için bireysel dersler (sadece müfredatlar değil) toplanır.
• Öğrenme nesneleri ve varlıkları sistem içinde yeniden kullanılabilir.

ÖİYS’ler ÖYS’lere göre aşağıdaki dezavantajlara sahiptir:

• ÖİYS’ler içerik oluşturma, derleme ve teslim etme özelliklerine daha fazla yoğunlaştığı için öğrenen yönetimi işlevleri zayıftır.
• Yetenekleri ÖİYS’ler içinde genellikle her şeyi gerçekleştirmenin üzerine kuruludur. Diğer sistemlerle uyumlu çalışamayabilir (örneğin, harici bir yazma aracı).
• Dersler için navigasyon kontrolleri, ÖİYS tarafından sağlanıp içerikten sağlanmaz (bu özellikle içeriğin dinamik olarak birleştirildiği durumlarda geçerlidir).
• Yönetim için ayrılan çaba düzeyi (ÇD) yapılandırılmasına ihtiyaç duyulan bireysel öğrenme nesnelerinin sayısına, versiyon kontrolüne vb. göre çok daha fazladır.
• ÖİYS kavramı çok çekici olabilir, ancak uygulama, yeniden kullanılabilir öğrenme nesnesini ve “tekli kaynak, çoklu çıktılar” paradigmasını güçlendirmek için kurumsal kültürünüzü yeniden yapılandırmaya yönelik bir taahhüdü (bir ÖYS den) gerektirir. ÖİYS yeteneğini kullanmamanız durumunda benzer ÖYS’nin maliyetine göre çok daha fazla para harcamış olursunuz.

Bu kategorideki örnek sistemlerin bir listesi için Ek F Ürün örnekleri bölümüne bakınız.