Elektronik performans desteği fikri 1990’lı yılların başlarından bu yana gündemdedir. “Tam zamanında” öğrenme terimiyle ifade edilir. Yani, öğrenene ihtiyaç anında, iş akışında minimum kesinti ile performans desteği sağlanır. Genellikle, kullanıcıların araçta sunulan bilgileri gerçekten saklamaları gibi açık bir niyet yoktur; kullanıcılar sadece ihtiyaç anında araçtaki bilgilere atıfta bulunur ve bir dahaki sefere ihtiyaç duydukları zamana kadar bunu unutabilirler. Bu paradigma, kullanıcıların yalnızca arada bir kez gerçekleştirdikleri bilgi ve beceriler için verimli bir şekilde çalışır ve ne kadar “özel durum” eğitimi aldıklarına bakılmaksızın, bunları gerektiren durumlar arasında unutabilirler.
Performans desteği, 2000’li yıllarda muhtemelen bir masaüstü ya da dizüstü bilgisayara erişirken işçiler için erişilebilir olma konusundaki kendi sınırlarını aşması nedeniyle bir kitleyi etkiliyor gibiydi. Bu şimdi mobil öğrenmenin gelişmesiyle birlikte değişti; cihazlar her zaman yanınızda olmuştur ve sadece tam zamanında değil, konum hizmetlerini kullanarak tam yerinde performansına erişmek için de kullanılabilir. Kişiselleştirilmiş öğrenme ve yalnızca kullanıcının ihtiyaç duyduğu şeylere odaklanan öğrenme, çoğu zaman uygulamanın bir parçası olarak tam zamanında ve tam yerinde takip etmektedir.
Genellikle, ÖYS’leri, kullanıcıların herhangi bir ÖYS içerik sıralama kuralına göre değerlendirme yapmak zorunda kalmadan, e-Öğrenme içerik modüllerinde herhangi bir yere gitmelerini sağlayan bir “göz atma” modu sunar. Bu şekilde, geleneksel ders materyali, performans desteği olarak kullanılabilir; bunun kullanılabilirliği, içeriğe ve sistem tasarımına, yani içeriğin topikal olarak ne kadar iyi organize edildiğine, konuların ne kadar odaklanıldığına ve konuya ne kadar odaklandığına bağlıdır.
Peki, özellikle bu şekilde tasarlanmış olan performans desteği ne durumda? Çoğu ö-ÖYS, içerik varlıklarını (özellikle videolar gibi medya dosyaları), bir tür liste veya nesnelerin klasör yapısında müfredatların ve ders kataloglarının bir parçası olmayan basit nesneler olarak sunabilir. Bununla birlikte, optimum olarak, bu performans destek nesnelerinin ideal olarak, bilginin mantıksal yapısını değil, iş akışının etrafında düzenlenmiş bir menü sistemine ve organizasyon şemasına sahip olmaları gerekir. Bu, bir konu hiyerarşisi yerine zaman çizelgesi veya kontrol listesi (bunlara gömülü performans destek araçlarıyla) şeklinde olabilir.
Buradaki en önemli gereksinim,ÖYS’nn içerik yazarlarının doldurabileceği farklı iş akışı türleri ve genel iş yapıları (yukarıda belirtilen zaman çizelgesi ve kontrol listesi gibi) için şablonlar sağlamasıdır, böylece kullanıcılar ihtiyaç duydukları performans destek nesnelerine hızlı ve verimli bir şekilde gidebilir. Gelecekte, algılama sensörleriyle sistem entegrasyonu gelişebilir, böylece ÖYS kullanıcının çalışma içeriğini algılayabilir ve otomatik olarak uygun performans destek nesnesini sunabilir. Cep telefonu konum tespiti özelliğiyle entegrasyon bu yönde başarılan ilk adımdır.
Teknik destek olarak, performans desteğinin gerçekten “öğrenme” olmadığı (ya da en azından geleneksel öğrenme anlamında olmadığı) olduğu için performans destek sağlama platformunun gerçekten bir öğrenme yönetim sistemi olmadığı söylenebilir. Bu nedenle performans destek dağıtım platformları genellikle kendilerini ÖYS olarak adlandırmaz; bunun yerine performans destek platformları veya tam zamanında öğrenme platformlarıdır. Örnekler arasında WalkMe ve trek bulunur.
