Hâlihazırda standart eğitim sunum tarzınız olarak ELE’den e-Öğrenmeye geçiş yapıyorsanız, bu değişimi desteklemek için bir ÖYS alımınızda yatırım getirisi hesabınız aşağıdaki gibi maliyet kalemlerini dikkate almalıdır:

• Eğitim yaptığınız kişi sayısı
• Bu kişilerin her bir yıl için eğitimde olmaları gereken ders saati sayısı
• Ders sayısı
• E-öğrenme kurslarını geliştirme maliyeti (halihazırda kendi içeriğiniz yoksa)
• İnsanların ELE kursları için yapacakları seyahat ve konaklama maliyeti
• Çalışanların eğitime ayrılan zaman için saat başı ücretlendirme oranları (hem ELE hem de e-Öğrenme için)
• Benimseyeceğiniz en olası fiyatlandırma modeli göz önüne alındığında ÖYS’nin yıllık maliyeti.
• ÖYS’nin idamesi, yönetilmesi ya da barındırma hizmetinin maliyeti (bu maliyete dahil birçok farklı öge olabilir – yöneticiler arasında doğru bir liste oluşturmak için bir beyin fırtınası seansına ihtiyaç duyabilirsiniz).

Belki de yatırım getirisini belirlemede en önemli faktör ÖYS tarafından yapılan eğitim sunumunun bireysel çalışanın performansında (Kirpatrick modeli seviye 3) ve kurumun genel performansına yapacağı farklılıktır (Kirpatrick modeli seviye 4). Bir ÖYS kullanılsa da kullanılmasa da, ölçme ve sayısallaştırma da bilinen çetin faktörler vardır.

Bu soruna yaklaşımlardan biri, aşağıdaki şekilde “Üçte Bir Kuralı”nı (Fletcher ve Foster, 2002) kabul etmektir: “Birçok teknoloji tabanlı eğitim ve öğrenme değerlendirmesinden elde edilen veriler, bu sistemlerin genel olarak maliyetleri üçte bir oranında azaltabileceğini ve eğitim hedeflerine ulaşma süresini üçte bir oranında azaltabileceğini ya da başarıyı (sabit tutma süresi) üçte bir oranında artırabileceğini gösteriyor.”(s. ES-1)

Bir ÖYS ile ilgili başka bir veri ise öğrencilerin öğrenim yerine seyahat etmelerine ve kalacak yer tahsisine ihtiyaç duyulmaması gerçeğine işret eder. Bundan yapılacak tasarruf oldukça fazladır. 2014 yılında, ABD ordusu e-Öğrenmeyi kullanarak, öğrencilerin eğitim yerlerine seyahat etmelerini gerektiren eğitime göre 84,000,000 Dolar tasarruf ettiğini hesaplamıştır (U.S. Army, 2015).

Cohn ve Fletcher (2010), potansiyel eğitim (özellikle ÖYS’lerin değil, eğitim programlarının) kapasitelerinin uzun vadeli etkilerini ölçmek amacıyla araştırma ve geliştirme yatırımları, araç-gereç satın alımları ve idame maliyetleri, öğrenen ve eğiticilerin zamanı, sürdürülebilirlik takibi ve iş başında eğitim gibi maliyetleri hesaba katan geniş bir ölçek seti ile yatırım getirisi hesaplama yöntemi sunmuşlardır. Bu yatırım getirisi yöntemi, derslikte eğitim yöntemleri ile e-Öğrenmeyi kullanan özel eğitim uygulamalarının karşılaştırılması için kullanılabilir. Bu çalışmada fiili bir karşılaştırma yapılmamıştır, ancak (bu makalede aktarılan) başka araştırmalardaki kanıtlar e-Öğrenmenin yüz yüze öğrenime göre oldukça fazla yatırım getirisine sahip olduğuna işaret etmektedir.